جان کارمک اعلام کرد که از توسعه متا و واقعیت مجازی جدا شده است



این پایان دهه من در VR.I است احساسات متفاوتی دارند. Quest 2 تقریباً همان چیزی است که از ابتدا می خواستم ببینم – سخت افزار موبایل، ردیابی از داخل، پخش رایانه شخصی اختیاری، صفحه نمایش 4k (ish)، مقرون به صرفه. علیرغم همه شکایاتی که در مورد نرم افزارمان دارم، میلیون ها نفر هنوز از آن سود می برند. ما یک محصول خوب داریم. موفق است و محصولات موفق دنیا را به مکانی بهتر تبدیل می کند. اگر تصمیمات متفاوتی گرفته می شد، همه چیز می توانست کمی سریعتر اتفاق بیفتد و بهتر پیش می رفت، اما ما چیزی نزدیک به The Right Thing ساختیم.

مسئله کارایی ماست. برخی می پرسند که چرا تا زمانی که این پیشرفت در حال رخ دادن است، اهمیت می دهم که پیشرفت چگونه اتفاق می افتد؟ اگر سعی می کنم دیگران را تحت تأثیر قرار دهم، می گویم سازمانی که فقط ناکارآمدی را شناخته است، به خوبی برای امر اجتناب ناپذیر آماده نیست. رقابت و/یا سفت کردن تسمه، اما در واقع، دیدن 5 درصد استفاده از GPU در تولید، دردسر شخصی‌تر است. من از آن دلخورم.

[edit: I was being overly poetic here, as several people have missed the intention. As a systems optimization person, I care deeply about efficiency. When you work hard at optimization for most of your life, seeing something that is grossly inefficient hurts your soul. I was likening observing our organization’s performance to seeing a tragically low number on a profiling tool.]

ما افراد و منابع مسخره‌ای داریم، اما دائماً خود خرابکاری می‌کنیم و تلاش‌ها را هدر می‌دهیم. هیچ راهی برای کت قند وجود ندارد. فکر می کنم سازمان ما با نصف اثربخشی کار می کند که باعث خوشحالی من می شود. برخی ممکن است مسخره کنند و ادعا کنند که کار ما خوب است، اما برخی دیگر می خندند و می گویند: «نصف؟ ها! من در یک چهارم کارایی هستم!» این برای من یک مبارزه بوده است. من در اینجا صدایی در بالاترین سطوح دارم، بنابراین به نظر می رسد که باید بتوانم چیزها را جابجا کنم، اما ظاهراً به اندازه کافی متقاعد کننده نیستم. بخش قابل توجهی از چیزهایی که من از آنها شکایت دارم، سرانجام پس از گذشت یک یا دو سال، مسیرم را تغییر می‌دهند و شواهد انباشته می‌شوند، اما من هرگز نتوانسته‌ام چیزهای احمقانه را قبل از اینکه باعث آسیب شوند، بکشم، یا مسیری را تعیین کنم و یک تیم واقعاً به آن پایبند باشد. آی تی. فکر می‌کنم تأثیر من در حاشیه مثبت بوده است، اما هرگز محرک اصلی نبوده است.

مسلماً این کار خودآزاری بود – می‌توانستم پس از خرید Oculus به منلو پارک نقل مکان کنم و سعی کنم با نسل‌های رهبری جنگ کنم، اما مشغول برنامه‌نویسی بودم و تصور می‌کردم از آن متنفرم، در آن بد باشم و احتمالاً ببازم. به هر حال گلایه بسه من از مبارزه خسته شده‌ام و استارت‌آپ خودم را برای اجرا دارم، اما مبارزه همچنان قابل برنده شدن است! VR می تواند برای اکثر مردم جهان ارزش به ارمغان بیاورد و هیچ شرکتی بهتر از Meta برای انجام آن موقعیت ندارد. شاید واقعاً بتوان با انجام کارهای فعلی به آنجا رسید، اما جای زیادی برای بهبود وجود دارد.

تصمیمات بهتری بگیرید و محصولات خود را با “لعنتی” پر کنید!


منبع: https://www.notebookcheck.net/John-Carmack-announces-departure-from-Meta-and-VR-development.675437.0.html