در حالی که همان لنز 13 مگاپیکسلی به عنوان لنز زاویه باز در پشت استفاده میشود، مانند Razr 40 Ultra، دوربین اصلی در مدل ارزانتر جایگزین شده است: مهمترین لنز در Razr 40 یک سنسور 64 مگاپیکسلی از OmniVision است که ویژگیهای لرزشگیر کمی پایینتر، حساسیت تصویر را نیز ارائه میدهد.
صفحه نمایش دارای یک لنز 32 مگاپیکسلی است، همچنین از OmniVision، که سلفی های روشن با کیفیت تصویر خوب می گیرد، اما شبکه ای جزئی با بزرگنمایی بالا قابل مشاهده است.
منبع: https://www.notebookcheck.net/Motorola-Razr-40-review-An-afforable-flip-smartphone-at-last.736116.0.html
دوربین با زاویه باز عکس های قابل استفاده می گیرد و حتی برخی جزئیات را ثبت می کند.
ویدئوهای به دست آمده از دوربین اصلی Razr 40 بسیار خوب هستند، اما منظره یاب گاهی اوقات در حین حرکات سریع تکان می خورد که در تصویر نهایی قابل مشاهده نیست. فوکوس خودکار میتواند کمی سریعتر باشد، اما در غیاب صحنههای متحرک سریع، بعید است که قابل توجه باشد.
عکسها در نگاه اول رنگارنگ و درخشان به نظر میرسند، اما با بررسی دقیقتر، به اندازه دوربینهای گوشیهای هوشمند رده بالا وقتی بزرگ میشوند، واضح نیستند و کمی جزئیات کمتری دارند. با این وجود، دوربین اصلی Razr 40 می تواند عکس های بسیار خوبی بگیرد. وضوح در نور کم خوب است. فقط نواحی تاریک را می توان کمی بیشتر روشن کرد.
فیلم ها را می توان با کیفیت 4K با حداکثر سرعت 30 فریم در ثانیه ضبط کرد، در حالی که 60 فریم در ثانیه در وضوح پایین تر نیز امکان پذیر است. به هر حال کیفیت سختافزار برای فیلمبرداری برای دستگاههای تاشو چندان بالا نیست و 8K حتی در دستگاههای بسیار گرانتر نیز به ندرت یافت میشود.