در مقایسه با اینتل که از سال گذشته به معماری هیبریدی متکی بوده است، AMD همچنان از 8 هسته کامل Zen4 استفاده می کند. عملکرد تک هسته‌ای را نیز می‌توان با افزایش توربو بوست 5.2 گیگاهرتز افزایش داد و اکنون با پردازنده‌های سری H سال گذشته اینتل برابری می‌کند. با این حال، AMD همچنین این مشکل را دارد که این افزایش عملکرد با افزایش مصرف همراه است، به همین دلیل است که بازده تک هسته‌ای آن با وجود عملکرد بالاتر، بدتر از تراشه‌های Zen3+ سال گذشته است.
ما مجبور شدیم مدت زیادی را برای پردازنده‌های Pheonix AMD منتظر بمانیم و پس از معرفی چشمگیر Ryzen 9 7945HX در چند هفته پیش، انتظارات ما از تراشه‌های 4 نانومتری جدید با کد Pheonix بسیار بالا بود. پس از آزمایش کامل Ryzen 9 7940HS، نتایج در مجموع کمی نگران کننده است.
پردازنده جدید Zen4 Pheonix AMD عملکرد بهتری دارد و می تواند در استفاده از چند هسته با اینتل همگام شود – که به طور قابل توجهی از قدرت بیشتری استفاده می کنند. عملکرد تک هسته ای آن نیز بهتر است، اما بازده تک هسته ای آن کاهش یافته است. اجرای تراشه‌های جدید HS Zen4 در 35 تا 55 وات منطقی‌تر است، که به تولیدکنندگان لپ‌تاپ فضای بیشتری برای بازی با پردازنده‌های گرافیکی اختصاصی می‌دهد.
عملکرد چند هسته ای آن در مقایسه با Ryzen 9 6900HS سال گذشته حدود 30 درصد بیشتر است و کارایی آن نیز بهتر است که در مقایسه با پردازنده های اینتل نیز صادق است. با این حال، ما به وضوح می توانیم ببینیم که بازده آن در محدوده های توان بالای بیش از 55 وات به طور قابل توجهی کاهش می یابد. نقطه شیرین پردازنده های جدید HS 35 تا 55 وات است و تراشه جدید Zen4 به ترتیب با 35 و 45 وات در محدوده تراشه های M2 اپل (M2 Pro و M2 Max) قرار می گیرد. این قطعاً خبر خوبی برای پردازنده‌های سری U Zen4 Phoenix (15 تا 28 وات) است. علاوه بر این، سازندگان لپ‌تاپ هنگام استفاده از پردازنده‌های HS در دستگاه‌های فشرده، آزادی عمل بیشتری برای کارت گرافیک اختصاصی دارند، در حالی که تراشه‌های اینتل برای عملکرد قابل مقایسه به قدرت بیشتری نیاز دارند.
منبع: https://www.notebookcheck.net/AMD-Ryzen-9-7940HS-analysis-Zen4-Phoenix-is-ideally-as-efficient-as-Apple.713395.0.html